Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
anqırmaq — f. Bərk bağırmaq, böyürmək. Eşşək anqıranda itin başı ağrıyar. (Ata. sözü). – Təlxəklər bütün kələklərini meydana qoydular: . . çaqqal kimi ulaşdılar, banladılar, anqırdılar, kişnədilər, . . xanın halına təfavüt eləmədi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anqırma — «Anqırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anqırışmaq — qarş. Ağız ağıza verib, hamısı birdən anqırmaq, bağırmaq; bağırışmaq. Daxmaları yerə yatmış dağınıq kənddə eşşəklər anqırışır, xoruzlar banlaşır. . S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
